محمد علی (Muhammad Ali) با نام اصلی کاسیوس مارسلوس کلی جونیور (Cassius Marcellus Clay Jr.)، در تاریخ ۱۷ ژانویه ۱۹۴۲ در شهر لوییویل ایالت کنتاکی آمریکا متولد شد. او یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین بوکسورهای تمام دوران است. محمد علی نهتنها به دلیل مهارتهای فوقالعادهاش در رینگ بوکس شناخته میشود، بلکه بهخاطر شخصیت کاریزماتیک، باورهای اجتماعی و مذهبی، و فعالیتهای سیاسیاش نیز شهرت جهانی دارد.
علاقه محمد علی به بوکس از ۱۲ سالگی آغاز شد، زمانی که پس از دزدیده شدن دوچرخهاش تصمیم گرفت یاد بگیرد چطور از خودش دفاع کند. او زیر نظر مربیای به نام جو مارتین شروع به تمرین کرد و خیلی زود استعدادش را در این رشته نشان داد. در سال ۱۹۶۰، محمد علی در المپیک رم شرکت کرد و موفق به کسب مدال طلای بوکس در دسته سبکسنگین شد.
در سال ۱۹۶۴، پس از پیروزی برابر سانی لیستون و کسب عنوان قهرمانی جهان در وزن سنگینوزن، او اعلام کرد به اسلام گرویده و نام خود را از "کاسیوس کلی" به "محمد علی" تغییر داد. این تصمیم، که در آن زمان با مخالفتها و حواشی زیادی مواجه شد، بخشی از هویت جدید و ایستادگیاش در برابر نژادپرستی و بیعدالتیهای اجتماعی بود.
محمد علی سه بار عنوان قهرمانی سنگینوزن جهان را بهدست آورد و در طول دوران حرفهایاش، در ۶۱ مسابقه به میدان رفت که ۵۶ برد (۳۷ ناکاوت) و تنها ۵ باخت داشت. از مشهورترین مبارزات او میتوان به مسابقات با جو فریزر (بهویژه «نبرد قرن»)، جرج فورمن (مبارزه معروف "غرش در جنگل") و کِن نورتون اشاره کرد. سبک خاص مبارزهاش، سرعت بالا، چابکی و جمله معروفش "پرواز کن مثل پروانه، نیش بزن مثل زنبور"، باعث محبوبیت بینظیر او شد.
محمد علی در سال ۱۹۶۷ از رفتن به جنگ ویتنام خودداری کرد و به دلیل مخالفت با جنگ، مجوز مبارزهاش لغو شد و به مدت سه سال از مسابقات محروم گردید. این اقدام او به نمادی از ایستادگی و شجاعت در برابر ظلم و دفاع از عقاید شخصی تبدیل شد. او بعدها به یکی از فعالترین چهرههای اجتماعی تبدیل شد و از حقوق سیاهپوستان و مسلمانان دفاع میکرد.
در دهه ۱۹۸۰، محمد علی به بیماری پارکینسون مبتلا شد؛ بیماریای که گفته میشود بخشی از علت آن، آسیبهای مکرر مغزی در رینگ بود. علی با وجود شرایط جسمی سخت، همچنان در مراسمها و فعالیتهای خیریه شرکت میکرد. یکی از لحظات ماندگار زندگیاش، روشن کردن مشعل المپیک آتلانتا در سال ۱۹۹۶ بود. او در تاریخ ۳ ژوئن ۲۰۱۶ در سن ۷۴ سالگی درگذشت.
محمد علی تنها یک قهرمان ورزشی نبود؛ او صدایی بود برای عدالت، برابری و آزادی. او نهفقط در ورزش، بلکه در فرهنگ عامه، سیاست، مذهب و تاریخ آمریکا جایگاه ویژهای دارد. امروزه بسیاری از ورزشکاران و مردم عادی از شجاعت و شخصیت او الهام میگیرند. یاد و نام او تا همیشه زنده خواهد ماند.